به گزارش شهرآرانیوز؛ «قیمتهای لباس فرم مدارس سلیقهای است»، «هر سال برای دانش آموزان یک فرم لباس با رنگ متفاوت درنظر میگیرند. با این شرایط سخت اقتصادی خرید برای والدین به ویژه آنهایی که چند فرزند مدرسهای دارند هیچ توجیه اقتصادی ندارد»، «هر کارگاه توزیع لباس فرم برای خودش یک نوع قیمت میدهد و از کیفیت نیز خبری نیست».
اینها بخشی از دغدغههای اولیای دانش آموزان است که به صدای مردم شهرآرا رسیده تا نارضایتی شان را از نحوه توزیع لباس فرم فرزندانشان آن هم در آستانه فصل بازگشایی مدارس به گوش مسئولان برسانند.
خرید لباس فرم مدرسه در شهریور برای برخی خانوادهها که باید در تدارک ملزومات سال تحصیلی جدید باشند، جدیتر میشود. مادری که پسرش را در یکی از مدارس خیابان مجد ثبت نام کرده در این زمینه به شهرآرا میگوید: انگار تعویض لباسهای سال گذشته، اجباری است و امسال باید لباس جدید تهیه کنیم. برای همین خود من تا اداره کل آموزش و پرورش رفتهام، آنها میگویند تعویض لباس اجباری نیست.
نمیدانم به حرف مدیر مدرسه گوش کنیم یا اظهارنظر مسئول آموزش و پرورش؟ نمیخواهم فرزندم بین بچهها برای موضوع لباس تحقیر شود. پدری هم از قیمـتهای لباس فرم حسابی شاکی است. من با پنج سر عائله و یک حقوق کارمندی و اجاره خانه کمرشکن از کجا بیاورم هر سال برای بچه هایم لباس فرم تهیه کنم؟
قسمت بدتر این ماجرا به گفته محمودی این است که نرخ لباس تغییر کرده است. او در توضیح این مشکل میگوید: هزینه لباس فرم فرزندانم را واریز کردم. فروشنده لباس فرم در محدوده خیابان عبدالمطلب لباس را تحویل نداد و گفت: احتمال افزایش قیمت لباس هست، چون نرخ پارچه و هزینـههای دوخت و دوز افزایش یافته است. باید صبر کنید.
این رفتار غیرفرهنگی برای تحصیل بچه هایمان اصلا در شأن والدین نیست. خبر دارم که در حاشیه شهر و مناطق ضعیف مشهد برخی خانـوادهها به علت ناتوانی در پرداخت هزینه ثبت نام، لباس فرم، کتاب و باقی موارد مانع ادامه تحصیل فرزندانشان شدهاند.
مادری دهه شصتی قضیه روپوشهای یک شکل را مربوط به حدود سی سال پیش میداند که از دهه ۸۰ این مسئله با ایجـاد کارگاه های رسمی تولید لباس شکل رسمی تری به خود گرفت. او از زمان تحصیل خود میگوید: والا زمانی که ما مدرسه میرفتیم هر کسی هر چه داشت میپوشید. من حتی مانتو خواهرهای بزرگ ترم را میپوشیدم.
پدر و مادرم هر چند سال یک بار کیف و کفش و مقنعه برایمان میخریدند و چقدر هم از خرید هر چند سال یک بار این وسایل مدرسه ذوق میکردیم. اینکه ناگهان تصمیم گرفته شد همه بچهها به لحاظ ظاهری یک شکل لباس بپوشند اتفاق خوبی است تا فاصله طبقاتی بین بچــهها به ظاهر حذف شود، اما این طرح خوب حالا به بیراهه رفته است.
او همین طور ادامه میدهد: اگر به عنوان مثال بچهای لباس فرم نداشته باشد، کادر آموزشی مدرسه آن را نمیپذیرد. با این حال به نظر میرسد باید یک بار برای همیشه متولیان این موضوع به دغدغههای والدین پاسخ بدهند که چرا این لباس این قدر بی کیفیت و گران و میلیونی شده است؟ چرا استانداردی برای لباس فرم از لحاظ کیفیت پارچه، مدل، رنگ و قیمت و باقی مسائل درنظر گرفته نمیشود؟ اگر آموزش و پرورش برای همین مسئله به سازوکار درست و تعریف دقیقی برسد، یک گام مهمی برداشته و از دردسرهای والدین کم کرده است. این خوب نیست که مدیران مدارس برای کسری بودجه خود به فکر تجارت آن هم با این شیوه بیفتند.
احمد شفاعی بجستانی، رئیس اداره انجمن اولیا و مربیان آموزش وپرورش خراسان رضوی که متولی لباس فرم دانش آموزان است وقتی در جریان نارضایتی برخی خانوادهها برای یونیفرم فرزندشان قرار میگیرد از دستورالعمل اجرایی ثبت نام دانش آموزان میگوید. اینکه مدیران مدارس شخصا و بدون مجوز از آموزش و پرورش، اجازه انعقاد قرارداد با هیچ تولیدکننده لباس فرمی را ندارند و نرخ نامه هم براساس قیمــتهای اعلام شده از سوی اتحادیه و تأیید اداره صنعت، معدن و تجارت استان است.
شفاعی بجستانی در توضیح بیشتر سازوکار تعریف لباس فرم دانش آموزی از تشکیل کارگروهی برای این مسئله خبر میدهد و میافزاید: در بحث لباس فرم دانش آموزی، کارگروه برنامه ریزی و نظارت در تهیه و توزیع لباس فرم تشکیل شده که در این کارگروه، آموزش و پرورش دبیر آن است و نمایندگان ادارات کل صنعت معدن و تجارت و نماینده اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی هم در آن عضویت دارند که موضوعات مختلفی مربوط به حوزه لباس فرم دانش آموزی در آن بررسی و مطرح میشود.
رئیس اداره انجمن اولیا و مربیان آموزش وپرورش خراسان رضوی ابراز میکند: موضوعی که بسیاری از اولیا با ما درمیان میگذارند و در این گزارش هم با شهرآرا مطرح کردهاند برای انتخاب طرح و رنگ لباس و باقی موارد است که در پاسخ میتوان گفت: بر اساس بند ۱۵ دستورالعمل اجرایی، برنامه ریزی، تصمیم گیری و انتخاب تولیدی و انتخاب نوع و رنگ لباس فرم دانش آموز به عهده انجمن اولیا و مربیان است که این انجمن منتخب خود والدین دانش آموزان است.
یعنی مبنای ما برای این مسئله این است که هر ساله به مدیران مدارس بر اساس دستورالعمل تأکید میکنیم برای چگونگی لباس فرم دانش آموزان نظر اولیا را بررسی کنند و سپس طرح انتخاب و مصوبه شود. همین طور توصیه ما در کارگروه این است که تا حد امکان برای تحمیل نشدن هزینههای اضافه از تغییر رنگ و مدل لباس فرم پرهیز شود.
شفاعی بجستانی تأکید میکند: طبق برآوردهای ما نیز در بیشتر مدارس برای اینکه هزینه اضافی به خانواده تحمیل نشود، از تغییر هرساله رنگ و طرح لباس فرم اجتناب میکنند مگر اینکه مقطع تحصیلی دانش آموز تغییر کند.
به گفته رئیس اداره انجمن اولیا و مربیان آموزش و پرورش خراسان رضوی، برای اینکه والدین از آن شرکتی که مدرسه اعلام کرده بخواهند لباس را تهیه کنند اجباری در کار نیست. به عنوان مثال اولیا میتوانند طرح و رنگ و مدل را از مدرسه دریافت و خودشان لباس را آماده کنند. در واقع الزامی نیست از کارگاه یا شرکت مزبور تهیه کنند که این مصوبه در معرض دید والدین در مدارس قرار گرفته است و مدیر مدرسه هم نمیتواند والدین را مجبور به تهیه لباس فرم دانش آموزی از شرکت مزبور کند.
شفاعی بجستانی همچنین در ادامه میگوید: این را هم میپذیریم گاهی در بعضی مدارس یا به علت ناآگاهی یا مسائل دیگر ممکن است قانون رعایت نشود و به همین علت تیمهای نظارتی مان، از مراکز توزیع فرم به صورت سرزده و محسوس و نامحسوس بازدید میکنند. مدارسی که مطابق دستورالعمل اجرایی عمل کنند تشویق میشوند و با آنهایی که احیاناً تخلفی داشته باشند برخورد قاطع صورت میگیرد.
او از دریافت گزارشهای روزانه هم خبر میدهد: به صورت روزانه پیامـکهای گزارش گـونـهای هم به دست ما میرسد و همین امروز برای لباس فرم سیصد مورد پیام از سامانههای مردمی به دست ما رسیده که هم در آن گزارش تخلف بوده هم تشکر از عملکرد که هردو را مورد توجه قرار میدهیم.
رئیس اداره انجمن اولیا و مربیان آموزش وپرورش خراسان رضوی در پاسخ به آنچه که مربوط به قیمت بالای لباسها از سوی والدین اعلام شد نیز بیان این نکته را حائز اهمیت میداند: مرجع قانونی اعلام نرخ ستاد تنظیم بازار است. سپس توسط اداره کل صنعت، معدن و تجارت و آموزش و پرورش و شرکتهای تولیدی و اتحادیه تأیید و ابلاغ و در مراکز توزیع نصب میشود.
او درمورد افزایش حدود چهل درصدی نرخ لباس فرم در مقایسه با سال گذشته نیز توضیح میدهد: در آیین نامه اجرایی مدارس در ماده ۸۵ تأکید شده است لباس فرم دانش آموزی اجباری نیست و ولی دانش آموز میتواند خودش اقدام به تهیه لباس فرم بکند یا اگر میتواند لباس فرم سال گذشته اش را استفاده کند. همچنین کارگاه یا شرکت توزیع کننده لباس باید بنر نرخ را از اتحادیه دریافت و آن را حتما در معرض دید اولیا نصب کند.
به گفته شفاعی، ۲۰ درصد گلایههای اولیا برای قیمت لباس هاست که باید قبول کنیم وقتی لباس فرمی که قرار است ۹ ماه دانش آموز استفاده کند باید از کیفیت مناسبی برخوردار باشد و در حال حاضر میانگین قیمت لباس فرم در سطح مدارس حدود ۸۰۰ هزار تومان است.
کمک به دانش آموزان بی بضاعت هم بخشی دیگر از این ماجراست که شفاعی بجستانی درباره آن ابراز میکند: اتحادیه خیاطان مرد و لباس و پوشاک در این زمینه یاریگر ما هستند که بتوانیم حداقل ۱۰ درصد دانش آموزان بی بضاعت را که خود انجمن اولیا و مربیان مدارس شناسایی و معرفی کردهاند با رعایت عزت نفس دانش آموز و خانواده اش به صورت رایگان کمک کنیم.
یافتن راهکار برای ایجاد رضایتمندی خانوادهها هم دغدغه جدی این مسئول است. او میگوید: گلایه از کیفیت پارچه لباس و استفاده از مواد اولیه نامرغوب ۳۱ درصد نارضایتی را در بر میگرفت همین موضوع سبب شد امسال برای همین مسئله با اتحادیه این صنف جلساتی برگزار شود تا شرکتهای تولیدی را موظف کنند از مواد اولیه بهتری استفاده کنند.
همچنین به مسئولان مدارس تأکید شده است وقتی قراردادی با شرکت تولیدی بسته میشود لباس فرم اولیهای را که در هنگام عقد قرارداد در نظر گرفته در مدرسه نگهداری کنند تا ناظران لباسهای تولیدی را با نمونه اولیه مطابقت دهند.
رئیس اداره انجمن اولیا و مربیان آموزش وپرورش خراسان رضوی میافزاید: همچنین برای مکان نامناسب توزیع و تحویل لباس فرم این موضوع را هم امسال پیش بینی کردهایم که تا حد امکان از فضای مدرسه با هماهنگی کارشناسی حقوقی ادارات استفاده شود.